nosyopsis

gittikçe ayırt etmek zorlaşıyor imajları, neresinden bakacağına, neyi göreceğine şaşırıyor insan.

bir pazarlama tekniği olarak kullanıyor, kuleleşme imajları,

murat belge geçenlerde bir röportajında şöyle diyordu,

"ben, daha beter bir durum olmasından korkuyorum. estetik ufuklarında, dubai modeli var. dubai'yi gördüğüm için ödüm kopuyor. bunlar şehri güzelleştirmeye kalkarlarsa ne yaparlar bilemiyorum. aman güzelleştirmesinler de öyle dursun..."*

bu yaz yaptığım çoğu yolculukta aklıma takılanlar vardı, biraz daldan dala olsa da, kırsal her yeri gördükçe"neden mimarlık yaparız" sorusu aklıma takılıyor. aslında tehlikeli bir soru özünde, varoluşla kavga etmek nerelere vardırır soru işareti, ama bazen doğa durduğunda da güzel, zamanı gelecek o yazının da, şimdilik kayseri'de bu fotoğraf yeterli sanırım.

sonra ordan kıbrıs'a uctum, egedeki adalar bugune kadar gordugum en guzel doga parcalariydi.

hava alanlarını sevdiğime karar verdim, uzun bir post yazacagim yakin zamanda  onların hakkında.

ve nicosia sokakları, ikiye bolunmus bir sehir, hicbirimiz anlayamayacagi kadar hem de.

ps. bu kadar romantik seyler yazmazdim, yolculuklarda bir huzun hakim oluyor sanirim.

neyse yarim saat once hiç güzel değildi.

bu bir pipo değildir.

sansür olayıyla ilgili birşeyler yazasım var, burası garip bir ülke neyi yasaklayacagını neyi yasaklamayacagini bilmeyen, sizofrenik bir toplumun var oldugu biryer.

bu yanlis kararlar o kadar kucuk yerlerde veriliyorki, bu insanların çocukları herşeyi yasaklar oluyorlar.

"blog" artık kitlesel iletişimin bir numaralı medyasıdır, bence bir anlamda dilden sonra en aktif gelenidir, bilinçli tercihle okunan bir kaynaktır.

sıkılıyorum.mütemadiyen.