nosyopsis

seneler öncesinden, 2004 tarihli bir yazı aşağıdaki, eski bloglarıma baktıkça, ne kadar dar kelimelerim, ne kadar klişelerim varmış onları görüyorum aslında, günlükler gibi duruyorlar

merhabalar,

son bir iki aydır yazdıklarımdan da anlayabileceğiniz gibi, bu bursa hazırlık yapıyordum ve bursu aldım, kısa özün kısası rotalarımdan üretim'in peşinde yi gerçekleştireceğim.

bence bu burs her açıdan öncü bir yapıda, umarım sektördeki diğer kurumlarda buna eşlik ederler.

rotama hazırlık sürecini

arkiteraon.tumblr.com adresinden takip edebilirsiniz,

artık Phileas Fogg'u örnek almak gerekiyor sanırım.

Üretim 2009 yılından beri kendime dert edindiğim bir konu, daha öncede nosyopsis'de bu konuya değinmiştim,

http://nosyopsis.blogspot.com/2009/01/bir-manifesto-denemesi-retmek.html

Üretim şehirlerinin peşinden koşmak, üreten, üreyen olasılıkları görmek, günümüz ekonomisini ve pazarını anlamanın en iyi yollarından biri.

Günümüzde artık üretim Lefebvre'nin dediği gibi, "bugün vardığı en uç noktada üretim şunun veya bunun, bir nesnenin veya işin üretimi meselesi değil, aksine mekanın üretimidir."

Peki üretimin şehri nasıl bir şey? Şehir üretirken, üretilirken nasıl şekil alıyor? Nasıl mekanlar yaratıyor?

Üreten, üretilmiş mekanlar, alan, üretilmiş peyzajlar bu rotanın deneyimini yansıtacak. Elimize aldığımız çoğu şeyin arkasında yazan “Made in ........” yazısının boşluklarını ararken, farklı üretim çeşitlerini araştıran bir rota olacak.

Bu yolculuk benimle beraber, sanal ama yeni bir mekanın da üretimini sağlayacak. Bu yeni üretim, günbegün adım adım sanal ortamda oluşurken, sadece yazıyla değil daha önce birkaç yer için yaptığım, ses kayıtlarıyla, videolarla hikayesini daha iyi anlatacak. Üretimin peşindeyken ben de onun içinde üreteceğim.

Mumbai, dünyanın en çok elektronik üreten şehri, bir anlamda modern dünyanın arka bahçesi, cep telefonlarından elektronik devrelerden oluşan peyzajlar. Bunun yanı sıra gelişen ekonomi, yüksek paralar, eski sömürge döneminin izleri bu rotanın başlangıcını anlamlı kılıyor, çünkü Mumbai kent olarak sömürge döneminin bir ürünü gibi kalıyor.

Jakarta, biyomedikal, otomotiv ve mekanik üretimin merkezi, Endonezya dünyadaki bu alandaki üretimde büyük bir paya sahip.

Pekin, nüfusu gereği tüketiminde olsa, çok büyük bir üretim merkezi, aşırı kalabalık, olağanüstü koşullar, yeni dünyanın en büyük apartman boşluğu.

Tokyo, çevresindeki Osaka ile birçok teknolojik ve elektronik ürünün üretim yeri. Aynı zamanda şirket merkezlerinin olduğu, fikirsel üretimin de ortaya çıktığı şehir.

New York, bir anlamda paranın ve kültürün yeniden üretildiği şehir, sanayii üretimin aksine kültürel üretimin nasıl olabileceğine dair iyi bir örnek.

San Jose, Silikon Vadisi, dünyanın veri üretiminin gerçekleştiği vadi, büyük bilişim şirketlerinin konumlandığı vadi.

Mexico City, Parque Central gibi bölgelerin ayrıca suç mahallerinin üretimi, bu suç mahallerinin kentte konumlanması.

Sao Paulo, kayıtdışı ticaretin üretildiği ama bir yandan sadece Brezilya'nın değil tüm Güney Amerika'nın üretimini yapan kent, bir yandan da otomotiv sektörü konusunda dünya pazarında.

Lagos, yüksek nüfus, gecekonduların enformel şekilde üretimi, çöp yığınlarının üretimi.

Barselona, gemiciliğin ve ticaretin kesiştiği nokta. Liman kenti ve stratejik konumlanmasıyla endüstri ve ticaret üretimin merkezi, günümüzde ne kadar bu özelliği servis sektörlerine kaysa da, servisin üretimi için önemli bir nokta.

Bu rota, yapı sektörünün en büyük üretimi ve pazarladığı obje olan konutun farklı ülkelerde farklı zamanlarda uygulanışlarını takip etme isteği.

Türkiye'de devlet eliyle yapılan konut üretimleriyle yakın çevredeki benzer coğrafyaları karşılaştırıp, sektörün farklı uzanımlarını araştırmak istiyorum.

Bir yandan da bir yolculuk sırasında konutun, evin peşinde olmak heyecan verici geliyor. Çünkü seyahat tam da arada kaldığımız, bir yerden koptuğumuz yer. Yerle ilişkimizin en güçlü olduğu konutun peşine düşmek burada anlamlı oluyor.

http://nosyopsis.blogspot.com/2010/07/seyahatraversee-trauma-traum.html

Aynı zamanda bu rota sırasında Cezayir-Marsilya arasını gemi ile, Marsilya-Amsterdam arasını tren ile, Sao Paulo-Buenos Aires arasını otobüs ile geçip, farklı seyahat deneyimleri yaşamayı düşünüyorum.

Tahran, bu rotanın ilk şehri Kahire'den sonra Orta Doğu'nun en büyük kenti, 1960'daki hızlı modernizasyon ve batılılaşma hareketi ile yoğunlaşan “Amerikan Rüyası” konut yerleşimlerini görüp, bugün halen aktif halde konut üretiminin yapıldığı bir kent.

Cezayir, 1950lerde Fransızlar tarafından yapılan Les Dunes yerleşmesi, 250 metre uzunluğundaki bloklar, erken modern örnekleri.

Marsilya, Le Corbusier'in Marsilya Blok'unu görmek, Toulouse'da Le Mirail'i görmek istiyorum.

Amsterdam, nüfusunun %35'i sosyal konutlarda yaşıyor, bu oran AB'deki en yüksek oran. Kaliteli toplu konut üretimi, güncel sosyal konutun iyi örneklerinin olduğu bir kent.

New York, dünyanın en büyük kurumsallaşmış konut şirketlerinin merkezi, büyük yatırımlar. Pazara yatırım ve gelişme konusunda en çok katkı sağlayanlardan.

Buenos Aires, Fuerto Apache, 1966'da yasadışı yerleşimleri yok etme amaçlı yapılan, sonrasında da fenomenleşen, Tevez'in mahallesi.

Sau Paulo, konut üretiminde kullanıcı katkılı neredeyse bir milyon konuta ulaşacak My House, My Life projesi.

Tokyo, dünya üzerindeki en lüks ve pahalı yoğun konut bloklarındaki yaşam, kapsüller.

Pekin, dünya konut piyasasının en çılgın üretim yeri ve en büyük pazar.

Moskova, Rusya'daki konut üretiminin yaklaşık %90'ı prefabrik olarak yapılıyor. Ben de Moskova'da bu şekilde üretilmiş konut örneklerini araştırmak istiyorum.